متصل

دوست دارم یه سکوی پرتاب زمانی باشه که باهاش پرت شم به پنج سال بعد.. سی سالگی...

خوشحالی ها و ناراحتی های اون روزم و اطرافیانم رو ببینم، و محقق شدن چند تا چیز رو...

 

شاید بعد اون برگردم برم سراغ چیزایی که قبلا دوستشون داشتم...

شاید دیر شده باشه.. اما اهمیتی نداره.

البته به شرط حیات!

آن منست او.. هی مبریدش...

باشد که متصل شویم.. !

 

 

ب ن:

پستی در باب شعر متصل مولوی..

 

 

غزل کاملش..

نم باران

یا رب امشب برایم نم باران بنویس

متن آهنگ..

 

 

ب ن :

چند روز پیش متوجه شدم.. وبم چند روزیه که دو ساله شده!

مث تولد خودم، یادم نمونده بود تولدشو....! طفلی:)