دلم فریاد میخواهد.. ولی در انزوای خویش

دلم فریاد میخواهد ولی در انزوای خویش

چه بی آزار با دیوار نجوا میکنم هر شب

کجا دنبال مفهومی برای عشق میگردی؟      که من این واژه را تا صبح معنا میکنم هر شب...

پ ن

تو این بازی شرکت کنید..:)

---

بخش هایی از کتاب «پس از تو»؛ اثر جوجو مویز

- سام: تو فکر میکنی من یه آدم بی عار و دردم؟ فکر میکنی نمی‌فهمم مصیبت، چه بلایی سر آدم میاره؟

اما فقط یه چیز می‌تونم بهت بگم و اون اینه که رنج‌ها و سختی‌ها به خاطر زنده بودنه. اینها دردِ زنده بودنه. فقط یه انسان مرده ست که هیچ رنج و ناراحتی و غمی رو دیگه حس نمی‌کنه.

تو دوست داری ذهنتو درگیر هر موضوعی بکنی و اصلا انگار خوشت میاد به مرگ و از دست دادن‌ها فکر کنی و غصه بخوری! ص 485

 

- لوئیزا: من هم برایش دست تکان دادم، و صورتش و حالت ایستادنش و نوری که روی موهایش منعکس شده بود و حالت موقر و استوارش را به خاطر سپردم تا در روزهای تنهایی و ساعات بد و لحظاتی که به خودم می‌پیچیدم و می‌پرسیدم چرا باید از هم جدا میشدیم، به یاد بیاورم. این هم بخشی از ماجراجویی باید باشد.

زیر لب زمزمه کردم: دوستت دارم. می‌دانستم که از این فاصله، او متوجه حرفم نمی‌شود. بعد در حالی که گذرنامه هام را محکم توی دست گرفته بودم، به راهم ادامه دادم. مطمئن بودم آنقدر آنجا می‌ماند تا هواپیمایم در پهنای آسمان لاجوردی اوج بگیرد و اگر شانس بیاورم تا زمانی که دوباره به خانه بازگردم، منتظرم خواهد ماند.         پایان   ص 558

این کتاب ادامه رمان «من، پیش از تو» هست.

هر چقدر شخصیت لو تو کتاب قبلی رو دوست داشتم، شخصیتش تو این کتاب واسم غریب بود!