بی سرانجام
چهارشنبه, ۱۳ آبان ۱۳۹۴، ۰۹:۳۱ ب.ظ
دوست دارد از جمع فرار کند .. حتی جمعی خاص !
گریز به جایی که شاید انتهای راهش از ابتدا نمایان باشد ..
اما او همان بیراهه را ترجیح می‌دهد.
البته.... شاید این ترجیحش نشانۀ واقعیتی تلخ است !
پ ن :
من ایستگاه آخرم، عبور آخرین قطاری
در امتداد ساقه ام، تو ارتفاع بی مهاری
قلمرو ام تویی بمــان، که این سرای بی سرانجامیست
عبور گیج قاصدک، همان حمل بی پیغامیست . . .
«غزل نشد» - احسان حائری
گروه چارتار
اما خب به قول رضا یزدانی آدم گاهی وقتا مجبوده
حتی اگه پایانی پووچ
مجبوری
چون نداری و نیست
اون چیزی که باید باشه